در تایید حکم بالا باید توجه کرد که در ساعت 12 یعنی ظهر ,خورشید و عقربه ساعت شمار و نقطه تقسیمی که روی محیط صفحه ساعت پیدا می کنیم ,هر سه در یک جهت قرار دارند :در جهت جنوب.پس هم خورشید و هم عقربه ساعت شمار در یک جهت حرکت می کنند,منتهی عقربه ساعت شمار یک دور کامل را در 12 ساعت و خورشید دور کامل را در 24 ساعت طی می کند ,یعنی زمانی که طول می کشد تا خورشید یک دور کامل حرکت کند درست دوبرابر زمانی است که برای دور زدن عقربه ساعت شمار لازم است .روشی را هم که گفته ایم بر همین اساس قرار دارد .باید اضافه کرد که وقتی قبل از ظهر باشد باید نقطه بین دو عقربه و عدد 12 را در جهت حرکت عقربه ساعت پیدا کرد و وقتی بعد از ظهر باشد در جهت عکس این حرکت.

امتدادی که به این ترتیب به دست می آد کاملا دقیق نیست این عدم دقت بدان مناسبت است که ساعت را بجای اینکه در صفحه استوای سماوی قرار دهیم ,در صفحه افقی قرار داده ایم .ضمنا اختلاف بین زمان حقیقی خورشیدی را با زمانی که ساعت  نشان می دهد به حساب نیاورده ایم (مثلا در همه شهرستانها ایران ساعت را روی افق تهران تنظیم می کنند).با وجود این عدم دقت ها ,این روش در عمل کاملا قابله استفاده است.

برای مردمی که در نیمکره جنوبی زندگی می کنند ,باید این روش را به ترتیب زیر اصلاح کرد:

اگر عقربه ساعت شمار در جهت خورشید گرفته شود ,امتداد نیمساز زاویه بین عقربه ساعت شمار و نیم خطی که مرکز ساعت را به عدد 12 وصل می کند ,جهت شمال را نشان می دهد.

suorce: در پی فیثاغورث    نوشته :شه پان النسکی